Osmanlı padişahlarının birçoğu aynı zamanda şairdi. Şiir yazan Osmanlı padişahları ve mahlasları aşağıda verilmiştir:
- 2. Murat: Muradî
- 2. Bayezid: Adlî
Murabba
Göreli ol sanemin kaşlarını yây gözüm
Kıldı cevr oklarına sîne siper vây gözüm
Dimedüm mi sana ben bakma ana hây gözüm
Gözüm eyvây gözüm vay gözüm eyvây gözüm
Tîr-i gamzen sanemâ gözlerüme olalı tûş
Gözlerüm yaş akıdup bahr oluban eyledi cûş
Seyl-i eşküm dökilüp gözlerümi eyledi boş
Gözüm eyvây gözüm vay gözüm eyvây gözüm
Tûtiyâ olmayalı gözlerüme gerd-i rehün
Görmedi iki gözüm pertevini mihr ü mehün
İy gözüm bunca belâ derd ile neyki günehün
Gözüm eyvây gözüm vay gözüm eyvây gözüm
Yaşlarum sen gideli seyl olup iy cân dökilür
Dürr ü yâkût çıkar la’l ile mercân dökilür
Gamzeler zahmıyile gözlerüme kan dökilür
Gözüm eyvây gözüm vay gözüm eyvây gözüm
Dâ’imâ cevr kılur ben kulına şâh n’idem
Şeb-i hicrinde tulû eylemez ol mâh n’idem
Gözlerüm görmez ise gün yüzini âh n’idem
Gözüm eyvây gözüm vay gözüm eyvây gözüm
Elüm irmez nideyin hasret ile yâre dirîğ
Dil düşüp zülfi hamıyla yürür âvâre dirîğ
Gözlerüm derdine olmaz bilürem çâre dirîğ
Gözüm eyvây gözüm vay gözüm eyvây gözüm
Bir perî-zâde vü meh-rû sanem ü tâze cüvân
İdeli gün yüzini perde-i zülfinde nihân
Adli’nin gözlerine oldı karanu dü cihân
Gözüm eyvây gözüm vay gözüm eyvây gözüm
Göreli ol sanemin kaşlarını yây gözüm
Kıldı cevr oklarına sîne siper vây gözüm
Dimedüm mi sana ben bakma ana hây gözüm
Gözüm eyvây gözüm vay gözüm eyvây gözüm
Tîr-i gamzen sanemâ gözlerüme olalı tûş
Gözlerüm yaş akıdup bahr oluban eyledi cûş
Seyl-i eşküm dökilüp gözlerümi eyledi boş
Gözüm eyvây gözüm vay gözüm eyvây gözüm
Tûtiyâ olmayalı gözlerüme gerd-i rehün
Görmedi iki gözüm pertevini mihr ü mehün
İy gözüm bunca belâ derd ile neyki günehün
Gözüm eyvây gözüm vay gözüm eyvây gözüm
Yaşlarum sen gideli seyl olup iy cân dökilür
Dürr ü yâkût çıkar la’l ile mercân dökilür
Gamzeler zahmıyile gözlerüme kan dökilür
Gözüm eyvây gözüm vay gözüm eyvây gözüm
Dâ’imâ cevr kılur ben kulına şâh n’idem
Şeb-i hicrinde tulû eylemez ol mâh n’idem
Gözlerüm görmez ise gün yüzini âh n’idem
Gözüm eyvây gözüm vay gözüm eyvây gözüm
Elüm irmez nideyin hasret ile yâre dirîğ
Dil düşüp zülfi hamıyla yürür âvâre dirîğ
Gözlerüm derdine olmaz bilürem çâre dirîğ
Gözüm eyvây gözüm vay gözüm eyvây gözüm
Bir perî-zâde vü meh-rû sanem ü tâze cüvân
İdeli gün yüzini perde-i zülfinde nihân
Adli’nin gözlerine oldı karanu dü cihân
Gözüm eyvây gözüm vay gözüm eyvây gözüm
- Fatih Sultan Mehmet: Avnî
Gazel
Ağlasa âşık belâ-yı hecr ile nâlân olup
Gözlerinden akan anun yaş yirine kan olup
Geh cefâ kûhı gubârından urınsa kisveti
Geh belâ vâdisini geşt eylese üryân olup
Her ne denlü cevrler görse vefâlar eylese
Her ne denlü gülseler hâline ol giryân olup
Gam beyâbânına her gün eylese seyr ü sefer
Her gice mihnet-serây-i fürkate mihmân olup
Râz-ı ışkı âşikâr itmege tâkat bulmasa
Sînesinde nâvek-i dil-dûzlar pinhân olup
Dilberinden rahm eger olmazsa ol dil-hasteye
Kimseler derdine dermân idemez imkân olup
Virseler mülk-i cihânun tâc u tahtı devletin
Avnî kûyun terkin itmez başına sultân olup
- Cem Sultan: Cem
Gazel
Ol dem kanı ki Kâ’be-i kuyun mekân idi
Ârâmgâhı gönlümün ol âsitân idi
Ol dem kanı ki merkeb-i bahtı sitâremün
Hayl-i semend-i vasfum ile hem-inân idi
Ol dem kanı ki sâye-i perr-i hümâ gibi
Zıll-i zalîl-i gerd-i rehün sâyebân idi
Ol dem kanı ki sebzelerin tâze tutmağa
Ol gülsitâne yaşlarum âb-ı revân idi
Ol dem kanı ki murg-i dile âsitânunun
Her gûşe-i müşerrefi bir âşiyân idi
Ol dem kanı ki sahn-ı serây-ı sürûruna
Her dem kavâfil-i dil ü cân mihmân idi
Ol dem kanı ki mesken idi işigün Cem’e
Hayfâ ki geçdi bilmedük ol hoş-zamân idi
Hôşdur çemende seyr idelüm tâze yâr ile
Tâ kim yüregi düşmenümün tâze yarıla
Nakd-i cihân degül mi bu kim devlet el virüp
Vasl-ı habîbe fursat ola nev-bahâr ile
Bülbül kitâbın almış ele pendi böyle dir
Hôşdur piyâle bir sanem-i gül-‘izâr ile
Ey nev-bahâr-ı hüsn Hızırveş sen irmesen
Gülşen gözüme külhen olur intizâr ile
İncinme âh-ı ‘âşıka cânâ ki güllerün
Artar cemâli revnakı âh-ı hezâr ile
Mir’ât-ı hüsne sanma keder irişe şehâ
Nûr âyeti yazılsa hatt-ı müşg-bâr ile
Ta‘n itme emr-i Hakka yüri müdde‘î sakın
Ahvâl-i ‘aşk çünki degül ihtiyâr ile
Sun la‘l-i cân-fezâyı Selîme şehâ olur
Yârün safâ-yı vuslatı bûs u kenâr ile
Gazel
Halk içinde muteber bir nesne yok devlet gibi
Olmaya devlet cihânda bir nefes sıhhat gibi
Saltanat didükleri ancak cihân gavgâsıdur
Olmaya baht ü sacâdet dünyede vahdet gibi
Ko bu cıyş u cişreti çünkim fenâdur câkibet
Yâr-ı bâkî ister isen olmaya tâcat gibi
Ola kumlar sagışınca ömrüne hadd ü caded
Gelmeye bu şîşe-i çarh içre bir sâcat gibi
Ger huzûr itmek dilersen ey Muhibbî fârig ol
Olmaya vahdet cihânda gûşe-i cuzlet gibi
Kaynaklar:
LYS Edebiyat, Limit Yayınları
http://www.turkedebiyatiisimlersozlugu.com/
Ol dem kanı ki Kâ’be-i kuyun mekân idi
Ârâmgâhı gönlümün ol âsitân idi
Ol dem kanı ki merkeb-i bahtı sitâremün
Hayl-i semend-i vasfum ile hem-inân idi
Ol dem kanı ki sâye-i perr-i hümâ gibi
Zıll-i zalîl-i gerd-i rehün sâyebân idi
Ol dem kanı ki sebzelerin tâze tutmağa
Ol gülsitâne yaşlarum âb-ı revân idi
Ol dem kanı ki murg-i dile âsitânunun
Her gûşe-i müşerrefi bir âşiyân idi
Ol dem kanı ki sahn-ı serây-ı sürûruna
Her dem kavâfil-i dil ü cân mihmân idi
Ol dem kanı ki mesken idi işigün Cem’e
Hayfâ ki geçdi bilmedük ol hoş-zamân idi
- Yavuz Sultan Selim: Selimî
Hôşdur çemende seyr idelüm tâze yâr ile
Tâ kim yüregi düşmenümün tâze yarıla
Nakd-i cihân degül mi bu kim devlet el virüp
Vasl-ı habîbe fursat ola nev-bahâr ile
Bülbül kitâbın almış ele pendi böyle dir
Hôşdur piyâle bir sanem-i gül-‘izâr ile
Ey nev-bahâr-ı hüsn Hızırveş sen irmesen
Gülşen gözüme külhen olur intizâr ile
İncinme âh-ı ‘âşıka cânâ ki güllerün
Artar cemâli revnakı âh-ı hezâr ile
Mir’ât-ı hüsne sanma keder irişe şehâ
Nûr âyeti yazılsa hatt-ı müşg-bâr ile
Ta‘n itme emr-i Hakka yüri müdde‘î sakın
Ahvâl-i ‘aşk çünki degül ihtiyâr ile
Sun la‘l-i cân-fezâyı Selîme şehâ olur
Yârün safâ-yı vuslatı bûs u kenâr ile
- Kanuni Sultan Süleyman: Muhibbî
Türkçe Divan'ı ve Farsça Divan'ı vardır.
Halk içinde muteber bir nesne yok devlet gibi
Olmaya devlet cihânda bir nefes sıhhat gibi
Saltanat didükleri ancak cihân gavgâsıdur
Olmaya baht ü sacâdet dünyede vahdet gibi
Ko bu cıyş u cişreti çünkim fenâdur câkibet
Yâr-ı bâkî ister isen olmaya tâcat gibi
Ola kumlar sagışınca ömrüne hadd ü caded
Gelmeye bu şîşe-i çarh içre bir sâcat gibi
Ger huzûr itmek dilersen ey Muhibbî fârig ol
Olmaya vahdet cihânda gûşe-i cuzlet gibi
- 2. Selim: Selimî
- 3. Murad: Muradî
- 3. Mehmed: Adnî
- 2. Osman: Farisî
- 4. Murad: Muradî
- 2. Ahmed: Ahmed
- 2. Mustafa: İkbal
- 3. Ahmed: Necib
- 3. Mustafa: Cihangir
- 3. Selim: İlhamî
- 2. Mahmud: Adlî
LYS Edebiyat, Limit Yayınları
http://www.turkedebiyatiisimlersozlugu.com/
Cem Sultan'ın şiirini nasıl olurda Yavuz Sultan Selim'in şiiri olarak gösterirsiniz? Site yanlış.
YanıtlaSilCem Sultan'ın şiirini nasıl olurda Yavuz Sultan Selim'in şiiri olarak gösterirsiniz? Site yanlış.
YanıtlaSilDaha dikkatli incelerseniz yanlışlık olmadığını göreceksiniz. Çünkü
YanıtlaSilCem Sultan: Cem
Türkçe Divan'ı ve Farsça Divan'ı vardır.
bilgisinden sonra Cem Sultan'ın şiiri yer alıyor. Şiirin altındaki Yavuz Sultan Selim: Selimi o şiirin şairi değil, ayrı bir başlık. Zaten o başlığın altında da Yavuz Sultan Selim'in şiiri yer alıyor.
Efes olmuş blog un
YanıtlaSil